Vandaag kregen we te horen dat een van onze favoriete huizen weggevallen is. Ik kreeg een discreet mailtje van de meneer met de mededeling dat het huis onverwacht verkocht is geraakt en met de nodige exuses en het nodige succes gewenst. Was wel spijtig. Ik vraag me toch hoe een huis per ongeluk verkocht kan geraken.
Zo van: " ik was gewoon aan het rondkijken en ik had toevallig een stylo in mijn hand, er lag een steentje los, ik struikelde en voor ik het wist was de compromis getekend." Zoiets? Ik denk het niet. :)
Een ander vreemd moment vandaag was toen ik belde om een afspraak voor de Dahliastraat te verzetten. Ik moest het madammake er twee keer van overtuigen dat ik geen immokantoor was. "U bent toch ni van een immokantoor he?" "Nee mevrouw, ik wil uw huis kopen, ni verkopen" "Ah dan is het goed. Maar u bent toch echt geen immokantoor he?" "Zucht.."
Ik was efkes ontmoedigd maar dan heeft ons Siggy me er weer boven op geholpen. Uiteindelijk staan we er niet zo slecht voor. We hebben nog geen kindjes, we hebben geen schulden, vast werk, goei relatie, allemaal dingen waardat ge iets mee kunt opbouwen. Iedereen zat, zit of zal in hetzelfde schuitje zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten