De Verdachtjes

Maandag gaan squashen met mijn bloedbroeder Steven. Op weg naar Rijmenam hadden we in Tremelo aan de oude garage een flik met zo'n meetwieltje aan een auto gezien. Den Eulie was er van overtuigd dat ze gingen flitsen, maar ik dacht: "Wat heeft zo'n meetwieltje al helemaal met flitsen te maken" En we dachten er niet verder over na.

Op de terugweg staat die auto er toch nog wel zeker! Met twee flikken in! Natuurlijk kon de Steven het niet laten van uitgebreid te wijzen. Aan de Aldi stonden ze ons op te wachten. Pas, papieren, rijbewijs. Dag meneer de mevrouw. Ik was er eigenlijk wel zenuwachtig voor. Maar kom, alles was in orde en we mochten door. Die controle heeft niet langer dan 2 minuten geduurd. Dat kon ook aan de zweetlucht gelegen hebben.

Voornamen

Ik moet het toegeven, ik ben fout geweest. Ik heb ons moeder altijd verweten dat ik vernoemd ben naar de blonde vliegtuigtechnieker met nekpelouzen van de Flying Doctors. Ons ma heeft dat altijd met klem ontkend. En ik geloofde er geen woord van. Maaarrrrr... blijkbaar heeft ze het toch bij het rechte eind. De doktors vlogen pas vanaf '86, toen was ik al 5 jaar! En de naam Sam is al in omloop sinds de late jaren 70. Kijk maar naar de grafiekjes :)

Elfjes

Ik lees erg veel. Heb ik altijd al gedaan. Vroeger las ik de gedoodverfde auteurs: Brusselmans, Mulish, Grunberg, French, enzovoort enzovoort. Ben ik nu helemaal overheen. Als ik lees wil ik helemaal niet meer hoeven nadenken over wat de auteur nu eigenlijk wil zeggen. Daarom lees ik sinds mijn ontdekking van Lord of the Rings alleen nog fantasy. Elfjes zeg ik U! Elf-jes!

Feist, Williams, Martin, Weiss & Hickman, ik heb ze ondertussen allemaal al gelezen. Wat me vooral aanspreekt in die fantasy is de mogelijkheid om helemaal in het verhaal op te gaan. Echt escapisme dus. Ik zou niet zeggen dat het zover gaat dat ik mezelf de veldslagen zie uitvechten die in die boeken beschreven staan, maar ik hou er toch van om me te verbinden met een lekker lang verhaal. Met de nadruk op lang. Momenteel ben ik bezig in Robert Jordan's Opus: Het Rad des tijds. Ongelofelijke reeks! Tot nu toe elf boeken lang en de mens is nog aan het schrijven! Ik heb het al moeilijk om mijn gedachten voor deze domme blog geordend te krijgen.

In ieder geval is gaat het hier om een absolute aanrader! En ik heb ze allemaal te leen!

Storm

Storm in mijn hoofd. Kristin breekt de golven, maar het water vliegt soms toch over de blauwe steen. Ik zou moeten kunnen loslaten, stoppen met denken, maar dat is hetzelfde als stoppen met ademen. Gaat wel weer over.

In,... but Uninvited!

Vandaag zwaar undercover gegaan op een event van Xerox. Mijn collega Gino en mezelf hadden ons uitgegeven voor twee drones van Studio 2FC. De presentaties gevolgd, lekker gegeten, Dirk Denoyelle bekeken. Het was leuk tot er een monkey van Pitney Bowes ineens op me afstapte en me vroeg of ik nog bij Ricoh werkte. Door de grond gegaan pe! Grond! Gegaan! En dan een beetje later kom ik klanten tegen waar ik nog geen week erder een demo voor gedaan had. Verraders!
Het was me het 007-dagje wel!

Zegelwas

De gebeurtenissen van zondag zijn nu een dag oud en ik kan er beginnen mee te lachen. Maar nog ni echt! Tegen dat we de vrijdag onderweg zijn om die uitnodigingen af te werken zal ik al terug aan het lachen zijn.
Ik heb wel ontdekt dat zegelwas een serieuze smeerlapperij is. Zondag een hele dag boven die rook gehangen en ik klink nu al twee dagen als een overjaarse kompel. Met de gele slijmklodders.

Den Trouw

Een blog verhaalt over het algemeen over wat er in je leven afspeelt. Wel, de meest recente ontwikkelingen hebben me redelijk doen verschieten. Je weet het misschien nog niet, maar op 5 mei ga ik trouwen met mijne sjoe, Kristin. De voorbereidingen vlotten, maar afgelopen zondag zijn we heel erg dicht bij een absolute ramp gekomen. We waren de datum vergeten te vermelden op de uitnodiging. Paniek alom! Gelukkig waren ze nog niet verstuurd. Het probleem is gewoon, onze fantastische uitnodiging is voorzien van zegelwas. En al dat werk moeten we dus opnieuw doen. Klote, to say the least.

Welkom op mijn allereerste echte blog

Ik ben nog helemaal nieuw in de blog wereld. En ik heb niet meteen een idee wat ik zou kunnen zeggen dat anderen nog interessant zouden kunnen vinden. Het is misschien een opwelling op een blauwe maandag, maar ik ga proberen van deze blog iets leuks te maken.